เวลาเราเดินเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ศิลปะ มักจะเห็นภาพที่ศิลปินวาดตัวเองแขวนอยู่เสมอ และไม่ใช่แค่หนึ่งภาพ แต่บางคนวาดเป็นสิบ เป็นร้อยครั้ง คำถามคือ…ทำไมต้องกลับมาหาตัวเองอยู่เรื่อย ๆ
กระจกคือสตูดิโอที่ง่ายที่สุด

ในสมัยก่อน ไม่มีการถ่ายรูป ไม่มีมือถือจะหยิบมาถ่ายไว้ตอนนั้น ศิลปินจึงใช้กระจกเป็นเครื่องมือหลัก และ “ตัวเอง” ก็เลยกลายเป็นแบบที่หาได้ง่ายที่สุด
การสำรวจตัวตน

Van Gogh ทิ้งร่องรอยความโดดเดี่ยวและความเจ็บป่วยในแต่ละช่วงชีวิตไว้ผ่านภาพวาดตัวเองFrida Kahlo ใช้ self-portrait เล่าเรื่องร่างกายที่แตกสลายจากอุบัติเหตุ และความรักที่เต็มไปด้วยรอยแผล ทุกเส้นสายจึงไม่ใช่แค่การวาดใบหน้า แต่เป็นการเปิดเผยโลกภายใน
การบันทึกความเปลี่ยนแปลง

การวาดซ้ำ ๆ ยังเหมือนการเขียนไดอารี่ แต่เป็นไดอารี่ที่ใช้สีและเส้น ศิลปินบันทึกทั้งวัยที่เปลี่ยน อารมณ์ที่สั่นไหว หรือแม้แต่ความเชื่อที่ปรับเปลี่ยนไปในแต่ละช่วงเวลา
Self-portrait จึงไม่ใช่แค่ “ภาพ” แต่เป็น “เสียงในใจ” ที่ดังออกมาผ่านสายตาของศิลปินเอง บางที…การวาดตัวเองอาจเป็นคำถามง่าย ๆ ที่ยากที่สุด “วันนี้ ฉันเป็นใคร?”
จากแรงบันดาลใจของศิลปินทั่วโลก สู่พื้นที่ที่เปิดกว้างให้คุณ มาขายผลงานใน Portjolio ได้แล้ววันนี้ได้ที่